برای ثبت سفارش و پرداخت به شماره 09217923308 پیغام ارسال کنید.
اینکه چه کسی، کجا و چه سالی و با چه انگیزهای آرد و روغن و شکر رو مخلوط کرد و از خمیر نرم به دست اومده، گلولههایی کوچکتر و بزرگتر از گردو جدا کرد، فرم داد و بعد هم اونها رو پخت، مشخص نیست.
مشخص نیست چه کسی، کجا و چه سالی و با چه انگیزهای آرد و روغن و شکر رو مخلوط کرد و از خمیر نرم به دست اومده، گلولههایی کوچکتر و بزرگتر از گردو جدا کرد و با فشار دست به اون فرم داد و بعد هم اونها رو به دست تنورهای داغ سپرد، مشخص نیست؛ اما کاری کردند که امروز میلیاردها انسان، شیرینی فکر خلاقشون رو زیر دندون احساس میکنند.
لوازم شیرینی پزی به کمک هنر شیرینیپزی اومد و باعث شد که کسی نتونی مقابل جادوی طعم و مزش مقاومت کنه؛ هر چقدر هم که کارشناسان تغذیه مضرات اون رو قطار میکنند، اما این افسون انسان رو بی اختیار می کنه.
منطقه خاورمیانه یکی از مناطق دنیا است که در زمینه شیرینی پزی حرفی برای گفتن داره. چنانچه پزشکان می گن، بعد از اتمام غذا بهترین فرصت برای صرف شیرینی پوشیده با انبوهی از مغزها هست. اروپاییها به خوردن شیرینی همراه با صبحانه میل دارند و کیکهای پوشیده از شکلات و میوههای فصل رو میپسندند. مردم جنوب شرقی آسیا هم مشتری شیرینیهای برنجی و بخارپز هستند و ما ایرانیها به شیوه هر چه پیش آید خوشآید، در هر کجا و به هر بهانه پای شیرینی رو به جمعمون باز میکنیم تا به یمن طعم شیرین شیرینی، دقایقمون هم شیرین بشه.
با ورق زدن کتاب تاریخ به چند تا اسم آشنا برمیخوریم که در صنعت شیرینیپزی هم نقشی داشتند.
براساس کتب تاریخی، نام ناصرالدین شاه نه به صورت مستقیم، بلکه به واسطه تلاشش برای تولید قند ایرانی، با شیرینی و شیرینیپزی آمیخته شده و اگه اون و بعد هم رضاشاه نبودند، کارخانه قندی در ایران پا نمیگرفت که بعدها سبب رونق قنادی و شیرینیپزی بشه.
تاریخ حکایت می کنه که در عهد ناصری، قناد به کسی گفته میشد که قند و نقل و نبات میفروخت. در ایران، قند خوب تولید نمیشد طوری که قندهای تولید داخل، بدون طعم بود و به جاش قندهای روسی و بلژیکی، هم خوشمزه و خوش طعم و هم باب دندون ایرانیهای چایخور بود.
قنادها که کار اصلیشان فروش قند بود، بدلیل ضرر عرضه قند ایرانی، به فرش قندهای خارجی رغبت نشون میدادند؛ یعنی مسالهای که به مذاق ناصرالدین شاه خوش نمیاومد.
گفته میشه: « با اینکه تاریخ بدگوییهای مفصلی از این پادشاه کرده اما اون کسیه که برای ارتقای کیفیت قند ایرانی آستین بالا زد و در ده کهریزک کارخانه قندسازی راه انداخت. »
اگه بخوایم خلاصه کنیم باید بگیم که نقطه عطف تاریخ صنعت قنادی توی دو سه تا رویداد خودشو نشون داد :
میگند در قدیم ایرانیها بین شیرینیهای موجود تو بازار چند قلم رو بیشتر میپسندیدند؛ شیرینیهایی مثل مسقطی، راحتالحلقوم، نانبرنجی، شیرینی نخودچی، شیرینی بادامی، حاج بادام، نان پنجرهای، شیرینی شکری و شیرینیهای مربایی. »
اینها غیر از گز، حلوا ارده، حلوا نیمشکر (تهیه شده از آرد برنج، شکر، هل و گلاب) و شکرپنیر بود که بیشتر برای فاتحهخوانی اموات استفاده میشد، همچنین از آبنبات قیچیهای هلی، بادامی، پستهای و ترش یا نقلهای بیدمشکی، بادامی و خشخاشی (کنجد) استفاده میشد.
همت حاج خلیفه علی رهبر باعث شد که امروزه مردم از شیرینی های متنوعی مثل لوزهای پستهای، باقلوای لوزی، بادامی، بیدمشکی، نارگیلی، کیکهای یزدی، حاجیبادام ، قطاب ، پشمک ، آبنبات مغزی و سوهان آردی بهره ببرند. البته آیندگان باعث شدند که مردم ایران با شیرینی اتابکی، نان نازک و نانبرنجی نیز مأنوس بشند.
از شیرینی ها سنتی محلی می توان به موارد زیر نیز اشاره کرد:
در آخر باید بگیم که امروزه ذائقههای تنوعطلب ایرانی باعث شده که برخی از شیرینی های خارجی مانند تارتهای توتفرنگی، میوهای، شکلاتی و انواع کیکهای خارجی هم جایی بین مردم ایران برای خودشون دست و پا کنند.
در تاریخ 1400/03/09 به روز رسانی شد.
استفاده از مطالب با ذکر منبع آزاد است.